Saltar ao contido principal

"Entrada ao xardín do saber" en Rodeira





Só teño palabras de agradecemento para cantas persoas fixeron posíbel que a miña última novela, Entrada ao xardín do saber, fose motivo de lectura e posterior conversa no Club de Lectura do ies de Rodeira en Cangas. O día 6 de abril, e auspiciado por este dinámico grupo de persoas encabezado por Mª. Xosé Jiménez, tivemos oportunidade de falar distendidamente acerca desta miña obra. Debo recoñecer que a publicidade que se puido ter realizado no seu día polas diferentes feiras do libro de Galiza (Monforte, Ribadeo, Viveiro, Ferrol, A Coruña, Pontevedra, Compostela...), alén das redes sociais, o boca a boca, etc. teñen obrado a maxia de poder ter chegado até ben lonxe, dado que a novela carece do mínimo amparo dunha editora de renome e, en consecuencia, das canles de difusión de que elas dispoñen. 


Antóllasenos, xa que logo, unha razón de peso máis que relevante o xeneroso convite feito, e ao que de ningunha maneira nos podiamos ter negado, de modo que nos desprazamos até Cangas para así poder gozar dunha agradabilísima tertulia rodeado dunhas ben atentas lectoras (utilizo o feminino, pois tan só dous homes fixeron parte do grupo de tertulianos) que non dubidaron un instante en preguntar sobre diferentes aspectos da narración, de maneira que a charla, que transcorreu distendidamente, voou por encima dos máis variados temas. Hildegart e Aurora Rodríguez Carballeira, Vicente Risco e Henrique de Sas, obviamente, foron albo do seu interese, mais non só, xa que moitos outros aspectos (a euxenesia, a situación sociopolítica no tempo da República, os medos de Vicente Risco, as descricións das cidades, etc.) foron saíndo de camiño.

Máis unha vez, logo, quero reiterar desde aquí o meu sincero agradecemento ao Club de Lectura do ies de Rodeira de Cangas. E é que labores como o seu son os que realmente serven para afianzar e espallar o interese pola lectura, e os que fan por abrir camiños a todo tipo de libros, mesmo os que non acostuman transitar polas sendas habituais que as editoras convencionais usan. 

Obrigadísimo. 


Comentarios

Publicacións populares deste blog

Pequena glosa sobre Florencio Delgado Gurriarán

Florencio Delgado Gurriarán nace en 1903 na localidade valdeorresa de Córgomo. Por razóns laborais, o pai será destinado a terras castelás, de modo que acabará por facer o seu bacharelato en Palencia, e en Valladolid estudará a carreira de Dereito. Exercerá a avogacía no Barco de Valdeorras e ingresará no Partido Galeguista en 1933. É por esta razón que escapará da represión exercida polos sublevados  en 1936 . Farao primeiro a Zamora e a Portugal despois (refúxiase primeiro nunha casa de Tourém), saíndo desde o Porto nun barco noruegués a Francia, para pasar despois novamente á zona republicana. No entanto, terminada a guerra, cruzará outra vez a fronteira, embarcando no navío Ipanema con destino á cidade mexicana de Veracruz, xunto con centenares de refuxiados republicanos. Neste país xa asentarase de modo definitivo. Falecerá en 1987.  Catro son os poemarios publicados por Florencio Delgado Gurriarán:  Bebedeira , Nós, Santiago de Compostela, 1935.  Ga...

Tintoretto, espírito olímpico e aromas dos Balcáns

http://www.diariodeferrol.com/opinion/henrique-dacosta/tintoretto-espirito-olimpico-aromas-balcans/20160824234321164007.html No pasado 25 de agosto publicabamos no Diario de Ferrol, na sección "La Ventana", este artigo. Fálase nel acerca das impresións dunha viaxe realizada durante o mes de xullo. O mar Adriático, xunto co Xónico, fixeron parte deste interesante percurso, unha amálgama de cidades e lugares, unha mestura de varias culturas realmente cativadoras. Galleria dell'Academia de Venecia Venecia friso no museo de Olimpia Dubrovnik (Croacia) falso fiorde de Kotor igrexa ortodoxa en Kotor (Montenegro) igrexa ortodoxa en Kotor

Miguel Sousa Tavares e o seu "Equador"

Capa do romance "Equador" 1.- ARGUMENTO : Luís Bernardo Valença pertence à alta burguesia lisboeta. Seu pai deixa-lhe em herança a posição de sócio principal de uma companhia de navios que fazem diferentes rotas comerciais. Estamos a falar da Companhia Insular de Navegação, encarregada de transportar cargas e passageiros entre a ilha da Madeira, as Canárias, o arquipélago dos Açores e o Cabo Verde. A vida do homem é regalada, despreocupada, entregue ele às reuniões e tertúlias com pessoas da boa sociedade lisboeta. Goza da amizade, por exemplo, de Bernardo de Pindela, conde de Arnoso, o qual faz parte do grupo de “Os Sobreviventes”, justamente em oposição ao de “Os Vencidos da Vida”, de que participava no seu momento Eça de Queiroz. Essa vida nocturna lisboeta de que o Basílio tanto se queixava (falamos do do seu romance O primo Basílio ) por falta de locais onde poder desfrutar, e que nestes se tornava todo o contrário, dispostos a extrair daquela vida capitalina...