Saltar ao contido principal

Contos covicheiros: acerca das leiteiras

O oficio de leiteira ten un raizame profundo no noso país. As leiteiras de Covas, de fama en toda a redonda, son parte da miña infancia. Velaquí a miña modesta homenaxe. O meu conto para este #DíaDasLetrasGalegas, con #FranciscoAñón incluído, publicouse onte no meu #termardoleme do suplemento #Nordesía do #diariodeferrol.

Lactodensímetro



Comentarios

  1. Boas, son seguidor desde blog dende hai certo tempo. Fun alumno seu xa hai uns anos na provincia de Ourense. Gustaríame contactar para se pode ser me firmara un libro seu mais non ten os md´s abertos no twitter e non teño outra forma de poñerme en contacto.

    ResponderEliminar
  2. Ola, LST. Desculpa por non terche escrito moito antes. De certo que teño un bocadiño abandonado o dos comentarios no blog, porque xa hai demasiado tempo que ninguén pon nada. Eu creo, de todos os xeitos, que si habería maneira de que te poñas en contacto comigo a través do messenger da miña conta de Facebook, así como das mensaxes do Twitter. Estou intrigado por saber quen es. Con todo, se te refires á provincia de Ourense, supoño que falas do Barco de Valdeorras, non é?
    Sexa como for, tenta outra vez contactarme a través da mensaxería do Facebook ou do Twitter e así vemos a forma de que poidamos falar.
    Moitísimas grazas, LST.

    ResponderEliminar

Publicar un comentario

Publicacións populares deste blog

Pequena glosa sobre Florencio Delgado Gurriarán

Florencio Delgado Gurriarán nace en 1903 na localidade valdeorresa de Córgomo. Por razóns laborais, o pai será destinado a terras castelás, de modo que acabará por facer o seu bacharelato en Palencia, e en Valladolid estudará a carreira de Dereito. Exercerá a avogacía no Barco de Valdeorras e ingresará no Partido Galeguista en 1933. É por esta razón que escapará da represión exercida polos sublevados  en 1936 . Farao primeiro a Zamora e a Portugal despois (refúxiase primeiro nunha casa de Tourém), saíndo desde o Porto nun barco noruegués a Francia, para pasar despois novamente á zona republicana. No entanto, terminada a guerra, cruzará outra vez a fronteira, embarcando no navío Ipanema con destino á cidade mexicana de Veracruz, xunto con centenares de refuxiados republicanos. Neste país xa asentarase de modo definitivo. Falecerá en 1987.  Catro son os poemarios publicados por Florencio Delgado Gurriarán:  Bebedeira , Nós, Santiago de Compostela, 1935.  Galicia infinda , Sal

Tintoretto, espírito olímpico e aromas dos Balcáns

http://www.diariodeferrol.com/opinion/henrique-dacosta/tintoretto-espirito-olimpico-aromas-balcans/20160824234321164007.html No pasado 25 de agosto publicabamos no Diario de Ferrol, na sección "La Ventana", este artigo. Fálase nel acerca das impresións dunha viaxe realizada durante o mes de xullo. O mar Adriático, xunto co Xónico, fixeron parte deste interesante percurso, unha amálgama de cidades e lugares, unha mestura de varias culturas realmente cativadoras. Galleria dell'Academia de Venecia Venecia friso no museo de Olimpia Dubrovnik (Croacia) falso fiorde de Kotor igrexa ortodoxa en Kotor (Montenegro) igrexa ortodoxa en Kotor

Novoa Santos: entre empirismo e controversia

http://www.diariodeferrol.com/opinion/henrique-dacosta/novoa-santos-empirismo-controversia/20160728001547161457.html Novoa Santos por Maside No 28 de xullo publicamos no DF un artigo sobre o doutor, investigador e escritor Roberto Novoa Santos. Achamos de interese, e desde moitos puntos de vista, o seu contributo en varios destes campos. Home pouco complacente e dado á controversia, tennos deixado un fermoso conto sobre a Compaña. Nel xorden, ou mellor, sintetízanse algunhas das liñas mestras que o inquietaban. Debuxo de Bello Piñeiro para o orixinal "A Santa Compaña", de Novoa Santos